- Verwaarloosde kinderen: 7 gevolgen waar gezinnen mee te maken kunnen krijgen door gebrek aan aandacht - Lifehacks - Fabiosa
Een 'opvoedingsstijl' is een complexe reeks verschillende acties die door ouders worden ondernomen met als doel het gedrag van een kind te veranderen. Het is overal terug te zien, van fysieke straffen tot het lezen van kinderverhalen voor het slapengaan, en het kan voor elk gezin en elk kind iets heel persoonlijks zijn. Echt, het op de juiste manier opvoeden van een kind vergt veel energie en geld.
Maar soms zijn ouders zo verwikkeld in hun eigen problemen dat de behoeften van het kind volledig worden genegeerd. Deze stijl van ouderschap wordt 'nalatig' genoemd. Dit type ouderschap verhindert dat het kind zich goed ontwikkelt en kan veel problemen veroorzaken, zowel tijdens de kindertijd als wanneer het opgroeit tot een volwassene.
Wat nalatig ouderschap betekent
Elena Nichizhenova / Shutterstock.com
Ouders zijn de volwassenen die het meeste effect en invloed hebben als het op hun kinderen aankomt. Ze zijn verantwoordelijk voor het trainen, begeleiden, onderwijzen en controleren van hun kind.
Psychologen benadrukken twee belangrijke aspecten bij het opvoeden van kinderen: respons (hoe ouders reageren op de eisen van kinderen) en eisen (wat ze van het kind verlangen).
Reactie en vraag bepalen hoe ouders omgaan met hun kind en hoe zij het gedrag van het kind beheersen.
Op basis van deze twee dingen kunnen opvoedingsstijlen worden onderverdeeld in vier categorieën.
- Gezaghebbend: zowel veeleisend als responsief.
- Autoritair: erg veeleisend, maar reageert niet.
- Tolerant: responsiever dan veeleisend.
- Verwaarlozing: niet veeleisend noch responsief.
Studies tonen aan dat de nalatige opvoedingsstijl het schadelijkst is voor een kind. In deze opvoedingsstijl reageren de ouders helemaal niet erg en eisen of eisen ze niets van het kind. Dit betekent dat ze niets doen om hun liefde en genegenheid te tonen. Zulke ouders zijn altijd druk met werk en hun eigen persoonlijke leven, en het lijkt erop dat ze absoluut geen tijd hebben voor hun eigen kinderen.
Verwaarlozende ouders zijn ouders die zeer onverschillig staan tegenover hun kind. Op het maximale niveau kan de ouder het kind negeren of afwijzen of zelfs niet met hem praten. Zulke ouders voelen geen verantwoordelijkheidsgevoel jegens het kind en eisen of eisen niets van hem.
Deze opvoedingsstijl wordt als een van de gevaarlijkste beschouwd. Kinderpsychologen omschrijven het vaak als de meest negatieve van alle opvoedingsstijlen. Volgens specialisten zijn verwaarlozende ouders veel erger dan zelfs autoritaire ouders, die fysiek gewelddadig kunnen zijn en het kind categorisch verbieden om veel dingen te doen.
LEES OOK: De geboortevolgorde kan het gedrag van kinderen beïnvloeden en hun personage op volwassen leeftijd beïnvloeden
Verwaarlozing ≠ Toegeeflijkheid
De verwaarloosbare opvoedingsstijl wordt vaak verward met de tolerante stijl, maar er zijn in feite grote verschillen tussen de twee.
Toegeeflijke ouders zijn meer verantwoordelijk dan ze eisen. Ouders in dit soort gezinnen staan het kind toe om zijn eigen schema te maken en zijn eigen activiteiten rond het huis te regelen, en ze proberen ook confrontaties en argumenten te vermijden. Als belangrijkste element van controle wordt positieve controle gebruikt in de vorm van vragen: 'Hoe gaat het met je?' 'Hoe voel je je?' 'Oh, vandaag heb je het een stuk beter gedaan!'
In tegenstelling tot tolerante moeders en vaders die zeer geïnteresseerd zijn in het emotionele welzijn van hun kinderen, voorzien nalatige ouders hun kinderen alleen van eten en een dak boven hun hoofd. En dat is het!
Het effect van nalatig ouderschap op kinderen
Maria Symchych / Shutterstock.com
Onnodig te zeggen dat een verwaarlozing van kinderen tot tal van gedragsproblemen kan leiden. Een gebrek aan de juiste begeleiding, samen met de wrok die kinderen met verwaarlozende ouders voelen, leiden ertoe dat ze hun eigen gedrag onjuist evalueren. Dit levert vaak problemen op - eerst op school, daarna met de wet. Kinderen, die zich in de steek gelaten voelen, zullen eerder lid worden van bendes omdat ze het gevoel hebben erbij te horen dat ze thuis niet krijgen. Maar er zijn nog andere problemen.
Hier zijn zeven ernstige gevolgen die nalatig ouderschap tot:
1. Problemen met sociale interactie
Veronachtzamende ouders bieden hun kinderen niets anders dan lijden. Een klein kind leert om te gaan met anderen door het voorbeeld van de mensen om hem heen te observeren, en in een huis waar zijn ouders hem negeren, heeft hij geen referentiekader.
Een kind dat wordt genegeerd, begint geleidelijk aan anderen te negeren. Een gebrek aan noodzakelijke communicatieve vaardigheden kan hem tot een sociale outcast maken of tot antisociaal gedrag leiden.
2. Emotionele, gedrags- en cognitieve stoornissen
Studies tonen aan dat verwaarlozing van ouderschap (vooral tijdens de vroege kinderjaren) buitengewoon schadelijk kan zijn voor de ontwikkeling van een kind. Zelfs in vergelijking met kinderen die fysiek geweld ondergaan, vertonen verwaarloosde kinderen vaak ernstigere cognitieve, emotionele en gedragsstoornissen. Ze kunnen absoluut geen interactie hebben met hun leeftijdsgenoten, en dit leidt tot veel problemen.
3. Slachtofferschap
Ouders spelen een sleutelrol om te voorkomen dat hun kind gepest wordt door andere kinderen. Studies tonen aan dat nalatig ouderschap ertoe leidt dat kinderen op school (of door een oudere broer of zus) worden gepest en gepest. In dit geval treft nalatig ouderschap meisjes veel meer dan jongens.
4. Drugsmisbruik
Het is vastgesteld dat gezinsondersteuning een doorslaggevende factor is als het gaat om een normale aanpassing aan de kindertijd en adolescentie. Indirect bewijs suggereert dat aandacht van goede vrienden en familie de kans op drugsmisbruik onder adolescenten helpt verkleinen. Het is interessant dat een dergelijke positieve invloed kan komen van anderen, die geen naaste familie zijn (zelfs de ouders van een vriend, die erbij betrokken zijn, kunnen een goed voorbeeld worden!).
5. Slechte academische prestaties
Kinderen die door hun ouders worden genegeerd of zich afgewezen voelen, zijn moeilijk te onderwijzen en presteren slecht op school. In de regel zijn zij degenen die de slechtste cijfers halen op examens.
LEES OOK: Onmisbare voordelen van ongestructureerd buitenspelen voor jonge kinderen
6. Depressie en angst
Het verwaarlozen van een kind kan leiden tot depressie en andere psychische problemen. Studies tonen aan dat kinderen met onverschillige ouders in dezelfde mate angst ontwikkelen als degenen die worden blootgesteld aan fysiek geweld, geschreeuw en verbaal geweld.
7. Persoonlijkheidsstoornissen
Een onderzoek naar verwaarlozing door ouders bij kinderen heeft aangetoond dat deze opvoedingsstijl moet worden beschouwd als een ernstige risicofactor voor de ontwikkeling van ernstige psychische stoornissen in de toekomst.
Het verschil tussen kinderen in verwaarloosde en tolerante gezinnen
Na verloop van tijd is het verschil in opvoedingsstijlen duidelijk zichtbaar, vooral wanneer kinderen hun tienerjaren bereiken.
Hoewel kinderen erin tolerante gezinnen hebben slechts gemiddelde academische prestaties op school, meestal komen ze op de middelbare school bij. Dit type opvoedingsstijl bevordert een hoog zelfbeeld, goede sociale vaardigheden en vermindert de kans op zelfmoord en depressie.
Echter, adolescenten uit nalatige gezinnen vertonen vaak een neiging tot neurosen en depressie, drinken vaak alcohol en gebruiken drugs, vinden het moeilijk om te communiceren en goed met hun leeftijdsgenoten om te gaan, en hebben de slechtste academische prestaties van alle studenten.
Verandering in opvoedingsstijl
Photographee.eu / Shutterstock.com
Veel psychologen beschouwen de nalatige opvoedingsstijl als het ergste type en het meest schadelijk voor kinderen. Het is echter gebleken dat ouders hun kinderen zeer zelden opzettelijk verwaarlozen. Vaak hebben zulke volwassenen zelf hulp nodig om hun eigen persoonlijke of financiële problemen op te lossen. Bovendien kunnen specialisten hun kinderen helpen.
Wanneer nalatig ouderschap al de gevestigde vorm van houding is, is het noodzakelijk dat een psycholoog 12-18 maanden met de ouders samenwerkt. In sommige gevallen kan de interventie intenser zijn, maar gedurende een kortere periode.
Elk kind, of het nu een baby of een tiener is, moet de gelegenheid hebben om dagelijks tijd met zijn ouders door te brengen. De moeder en vader zijn verantwoordelijk voor het beheersen van het kind en het begeleiden in de goede richting, zodat hij kan uitgroeien tot een succesvolle en verantwoordelijke volwassene.
Als ouders nalatig zijn, kunnen de kinderen niet uitgroeien tot emotioneel gezonde mensen. Daarom moeten ouders, die hun kinderen negeren, bereid zijn professionele hulp te aanvaarden en een positievere opvoedingsstijl te leren.
LEES OOK: Moeder en twee dochters nemen foto's in bijpassende outfits en delen schattige foto's
Het materiaal in dit artikel is alleen voor informatieve doeleinden en vervangt niet het advies van een gecertificeerde specialist.
Kinderen
AWESOMEWOMENHUB.COM